Op 16 mei 2023 heb ik een inspiratielezing gehouden voor vrijwilligers van Natuurmonumenten en Staatsbosbeheer in het bezoekerscentrum van het Dwingelderveld. Leuk om dit voor een 30-tal enthousiaste en geïnteresseerde mensen te doen. Mede door het gebruik van redelijk veel eigen gemaakt videomateriaal werd het een informatieve en inspirerende avond.
Libellen zijn fascinerende dieren. Ze vliegen als helikopters laag over het water of langs de bosrand. Vaak zie je ze in je tuin of vijver in de buurt. Meestal zijn ze heel kleurrijk. Heb je ze wel eens diep in de ogen gekeken? Waar wij kijken met twee ogen, hebben zij er duizenden. Wanneer zij elkaar bevruchten, lijken het net circusacrobaten. Vind je libellen moeilijk te herkennen? Wanneer je weet waarop je moet letten valt dat best mee. Voor meer informatie over de cursus bekijk dan de website van IVN-Roden.
Via deze link https://www.ivn.nl/afdeling/roden-norg/cursussen-over-de-natuur/libellen/ kun je aanmelden.
Manger, R. & G. De Knijf 2022. Massale voortplanting van de Zadellibel (Anax ephippiger) in België en Nederland in de zomer van 2019. Brachytron 23: 7-21 (Nature Today)
Manger, R. 2022. Foeragerende zwermen van Kempense heidelibel (Sympetrum depressiusculum) in 2018 en 2019. Brachytron 23: 53-57 (Nature Today)
Manger R. 2021. Odonate wing vein preferences in haemolymph sucking Forcipomyia paludis (Diptera: Ceratopogonidae; Odonata). Libellula Supplement 16: 189-200 (NatureToday)
Manger R. & J-J. Mekkes 2019. Ontdekking van de Hoogveenglanslibel (Somatochlora arctica in Drenthe en de verspreiding in Nederland. Brachytron 20(1): 18-25.
Manger, R. & A. van der Heijden, 2016. Forcipomyia paludis (Diptera: Ceratopogonidae), een nieuwe libellenparasiet in Nederland. Brachytron 18: 50-56.
Manger, R. & A. Martens, 2013. First records of Forcipomyia paludis (Diptera: (Ceratopogonidae), an ectoparasite of dragonfly adults, in The Netherlands. Entomologische berichten 75(3): 182-184
Manger, R., 2011. Interspecific mating of Sympecma fusca (Vander L.) and Sympecma paedisca (Brauer) observed for the second time in The Netherlands (Zygoptera:Lestidae). Notulae Odonatologicae, Vol. 7 nr. 8: 74-75.
Manger, R. , 2011. Paring tussen Bruine winterjuffer (Sympecma fusca) en Noordse winterjuffer (Sympecma paedisca) voor tweede maal waargenomen in Nederland. Brachytron 14(1): 62-66.
Manger, R., 2008. Familie Manger Genealogie. Nakomelingen en voorouders van Willem-Hendrik Manger 1865-1935. Eerste druk, Assen (see second edition 2012).
Manger, R. & N.J. Dingemanse, 2007. Overleving en biotoopkeuze van Noordse winterjuffer (Sympecma paedisca) in een overwinteringshabitat in Nederland. Brachytron 11(1): 52-62.
Manger, R. , 2007. Uiterlijke kenmerken van de Noordse winterjuffer (Sympecma paedisca) in Nederland. Brachytron 11(1): 63-74.
Manger, R. , 2007. Noordse winterjuffer (Sympecma paedisca) en Bruine winterjuffer (Sympecma fusca) in zelfde voortplantingswater. Brachytron 11(1): 83-86.
Manger, R. & J. Rocks, A. Rocks, T. Knegt, 2007. Vroege of late Noordse witsnuitlibel (Leucorrhinia rubicunda) in oktober? Brachytron 10(2): 219-221.
Manger, R., 2001. De toename van de Vuurjuffer (Pyrrhosoma nympula) in het westen van Noord-Holland. Brachytron 5(1&2): 8-14.
Manger, R., A.J. Schouten & F.I. Kappers, 1991. Onderzoek aan de nematodenfauna, tijdens het ecologisch herstel van gereinigde grond op 5 locatie van verschillende ouderdom. RIVM rapport. Bilthoven.
Manger, R. & A.J. Schouten, 1989. Onderzoek naar de effecten van bekalking op de nematodenfauna van drie bosopstanden in Boswachterij St. Anthonis (Peel-regio). RIVM rapportnr. 71823001. Bilthoven.
Veling, K., R. Manger & A. Stip. 2016 SNL monitoring insecten Kuinderbos 2016. Rapport VS2016.044, De Vlinderstichting, Wageningen.
Ketelaar, R., R. Manger, E.J. Ruiter, H.M.G. Uilhoorn & E.P. de Boer, 2007. Analyse van de verspreiding van de Noordse winterjuffer (Sympecma paedisca) in Nederland. Brachytron 11(1): 5-20.
Ketelaar, R., E.J. Ruiter, H.M.G. Uilhoorn, R. Manger, & E.P. de Boer, 2007. Habitatkeuze van de noordse winterjuffer (Sympecma paedisca) in Nederland. Brachytron 11(1): 21-33.
Ruiter, E.J., H.M.G. Uilhoorn, R. Manger, Ketelaar, R.& E.P. de Boer, 2007. Terugvangsten van Noordse winterjuffers (Sympecma paedisca) in Nederland. Brachytron 11(1): 34-41.
Ruiter, E.J. & R. Manger, 2007. Overwinteren in Nederland, geen koud kunstje voor de Noordse winterjuffer (Sympecma paedisca). Brachytron 11(1): 42-49.
Kappers, F.I. & R. Manger, 1990. Ecologisch herstel van biologisch gereinigde grond. RIVM rapportnr. 718601004. Bilthoven.
Bongers, A.M.T., R.G.M. de Goede, F.I. Kappers & R. Manger, 1988. Ecologische typologie van de Nederlandse bodem op basis van de vrij levende nematodenfauna. Verslag van het projekt ‘het functioneren van nematoden in ecosystemen’.RIVM rapportnr. 718602002. Bilthoven.
Zoeken naar:
In juli 2018 en 2019 ontdekte ik op enkele zeer warme avonden in het Woldlakebos in Noordwest Overijssel grote zwermen Kempense heidelibellen. Deze dieren waren door de extreme warmte in de schemering aan het jagen op kleine insecten die in dit soort omstandigheden hoog gaan vliegen. In een video heb ik getracht dit verschijnsel van statische foeragerende zwermen vast te leggen. In dit artikel is het onderzoek beschreven.
Vanaf mijn jeugd is mijn interesse voor libellen groot. Door de fotografie raakte ik steeds verder geïnteresseerd in deze groep. Op de website dutchdragonflies staan foto’s en korte video’s van de Nederlandse libellenfauna.
Ook het vastleggen van libellen op video heeft geresulteerd in een website Odonata video. Vanaf 2003 bestudeer ik winterjuffers en resultaten zijn te zien op de website Sympecma.
Ik geef al geruime tijd natuurlezingen over insecten. Lezingen kunnen aangepast worden aan de behoefte van de deelnemers. Naast fotografie heb ik jarenlange ervaring met het vastleggen van insecten op video.
Een lezing door mij wordt ondersteund met (korte) video’s.
Het filmen en samenstellen van een goede video kost tijd, maar geeft veel voldoening. Het is vaak een waardevolle aanvulling op een lezing. Met video kan bijvoorbeeld een goed beeld geven van het gedrag van insecten in hun leefomgeving.
11-03-2021: In 2008 werd de libellenbijtmug (Forcipomyia paludis) voor het eerst in Nederland aangetroffen. Dit was in het Nationaal park Weerribben-Wieden. De libellenbijtmug of libellenknutje behoort tot de familie van de knutjes en de vrouwtjes zuigen vocht uit de vleugels van volwassen libellen. In de zomer van 2020 is een onderzoek gedaan naar het voorkomen van deze libellenparasieten in Nationaalpark Weerribben-Wieden. Het onderzoek is gevat in een publicatie in het tijdschrift Libellula van de Duitstalige Libellenonderzoekers (GdO). Verder over dit onderwerp aandacht in Nature Today.
Het onderzoek is gepubliceerd in een editie van het tijdschrift Libellula (Supplement 16). Dit gehele nummer is geschreven ter ere van de 80 jarige verjaardag van Hansruedi Wildermuth, een Zwitsers Odonatoloog. Het artikel: Odonate wing vein preferences in haemolymph sucking Forcipomyia paludis (Diptera: Ceratopogonidae; Odonata). Libellula Supplement 16: 189-200.